دکتر بابک نخستین معاون بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی اردبیل همزمان با سوم مارس روز جهانی شنوایی گفت: موضوع شعار امسال سازمان جهانی بهداشت " مراقبت شنوایی برای همه " (غربالگری، توانبخشی، ارتباط موثر ) می باشد.

وی افزود: اکثر مردم با درجاتی از کم شنوایی های شناسایی نشده زندگی می کنند و اغلب آنها نیز متوجه نیستند که برخی از اصوات و کلمات خاص را نمی شنوند و یا درک نمی کنند. بررسی شنوایی اولین گام برای حل مسئله است. همه مردم باید شنوایی خود را به طور دوره ای بررسی کنند و این موضوع به خصوص در کسانی که در معرض خطر بالاتری از کم شنوایی قرار دارند ضروری می باشد (به عنوان مثال کسانی که زیاد به موسیقی گوش می کنند، در محیط های پر سر و صدا کار می کنند، کسانی که دچار مشکلات گوش بوده اند و بزرگسالان بالای ۵۰ سال سن)، کلیه خدمات برای شناسایی و مداخله زود هنگام باید از طریق نظام سلامت و بهداشتی کشور در دسترس باشند. کم شنوایی، یک ناتوانی ارتباطی محسوب می شود که شیوع آن در جامعه بطور کلی و در سالمندان بطور خاص در حال افزایش نگران کننده است.

دکتر نخستین اظهار داشت: اساس آخرین برآوردهای منتشر شده توسط سازمان جهانی بهداشت، قریب بر ۹۰۰ میلیون نفر در سراسر جهان تا سال ۲۰۵۰ از کم شنوایی ناتوان‌کننده رنج خواهند برد وقریب به ۴۶۶ میلیون نفر در سراسر جهان دچار کم شنوایی ناتوان کننده هستند که ۳۴ میلیون نفر از این تعداد را کودکان تشکیل می دهند.

معاون بهداشتی دانشگاه افزود: در حال حاضر ۵/۵% مردم سراسر جهان با کم شنوایی ناتوان کننده زندگی می کنند و ۵ میلیون نفر کم شنوای محتاج رسیدگی در کشور ایران می باشند. شیوع کم شنوایی ناتوان کننده دوره نوزادی ۱ تا ۳ در هر ۱۰۰۰ تولد زنده گزارش شده است. ۱/۱ میلیارد نفر جوان ۱۲ الی ۳۵ ساله در معرض خطر کم شنوایی ناشی از قرار گرفتن در معرض صداهای بلند قراردارند.

وی تصریح کرد: خوشبختانه بیش از ۵۰ درصد از انواع کم شنوایی و ناشنوایی بزرگسالان و ۶۰ درصد از انواع کم شنوایی و ناشنوایی کودکان با اجرای برنامه‌های پیشگیری و مراقبتی در نظام سلامت قابل پیشگیری اولیه هستند. ایمن‌سازی کودکان در برابر بیماری‌های عفونی، غربالگری شنوایی نوزادان و کودکان و تشخیص و درمان بموقع کم شنوایی، درمان افراد مبتلا به عفونت مزمن گوش، ترویج زایمان طبیعی برای کاهش خطر آسفیکسی و عفونت نوزادان همراه با کاهش شنوایی، پیشگیری از مصرف مواد مخدر مصنوعی و روان گردان که دارای خطر ایجاد کم شنوایی در افراد هستند، کنترل مواجهه با صداهای بلند در محیط‌های شغلی و تفریحی و افزایش آگاهی در مورد شیوه مراقبت از سلامت گوش و شنوایی از جمله موارد کاهش بار بیماری محسوب می‌شوند.

دکتر نخستین تاکید کرد:: تشخیص و مداخله زودهنگام کم شنوایی در به حداقل رساندن عواقب کم شنوایی به ویژه برای کودکان بسیار حائز اهمیت است. در مواردی که آسیب شنوایی دیگر اجتناب‌ناپذیر است، حصول اطمینان از دستیابی افراد کم شنوا به فن‌آوری‌های مناسب و مقرون به صرفه کمک شنوایی از اقدامات اساسی محسوب می‌شود.